درماتیت اسکروتوم نوعی اگزما است که بر روی پوست کیسه بیضه تأثیر می گذارد . مشخصه آن خارش شدید ، قرمزی ، لایه برداری و ضخیم شدن پوست کیسه بیضه است. علت آن تحریک کننده های مختلفی است که با پوست تماس می گیرند.
کیسه بیضه چین پوستی است که در آن بیضه ها قرار دارند. پوست نازک ، رنگدانه تر ، حاوی عرق و غدد چربی است. عضله صاف و الیاف الاستیک در بافت زیرپوستی قرار دارند.
افزایش رطوبت و دما در ناحیه کیسه بیضه و همچنین اصطکاک در سطح پوست زمینه ساز عفونت های قارچی و باکتریایی است. بنابراین ، اغلب اوقات اگزمای بیضه به عنوان یک عفونت قارچی اشتباه گرفته می شود.
علل درماتیت بیضه چیست؟
تعدادی از عوامل در ایجاد درماتیت بیضه نقش دارند. در اینجا برخی از آنها ذکر شده است:
استرس - می تواند باعث خارش در کیسه بیضه شود
داروها - ضد عفونی کننده های موضعی ، آنتی بیوتیک های موضعی
اسپرم کش ، کاندوم
تب ، تعریق ، لباس تنگ ، تحریک کننده های مختلف شیمیایی خطر ایجاد درماتیت تماسی تحریک کننده یا آلرژیک را افزایش می دهد
عفونت های م affectثر بر پوست کیسه بیضه - گال ، شپش دستگاه تناسلی (فتیاریاس) ناشی از شپش عانه ، انتروبیوز ناشی از کرم نوزاد
کمبود روی ، ویتامین B2.
در درماتیت اسکروتوم ، پوست با اثر عامل تحریک کننده آسیب می بیند. التهاب پوست کیسه بیضه رخ می دهد ، که منجر به آزاد شدن واسطه های مختلف التهابی یا عوامل پروتئولیتیکی می شود که باعث خارش و خراش مداوم می شوند. در نتیجه ، پوست تحریک شده و التهاب بدتر می شود. بنابراین یک چرخه معیوب شکل می گیرد.
علائم درماتیت کیسه بیضه چیست؟
علائم معمول اگزمای کیسه بیضه عبارتند از:
خارش ، که می تواند شدید باشد
قرمزی پوست
پوست خشک و پوسته پوسته شده
حباب های پر از مایع شفاف
زخم های پوستی در موارد شدید
اگزمای اسکروتوم می تواند به پوست اطراف مقعد ، آلت تناسلی مرد ، دیواره شکم گسترش یابد.
بسته به شدت دوره ، انواع زیر اگزمای کیسه بیضه مشخص می شود:
نوع 1 - اگزمای خفیف ، حاد ، خشک
پوست تحریک ، قرمز و خارش دارد. علائم ممکن است روزها یا هفته ها ادامه داشته و خود به خود برطرف شوند.
نوع 2 - اگزمای شدید ، مزمن و خشک
کیسه بیضه قرمز روشن یا هیپوپیگمانته با ظاهری پوسته ای است. خارش شدیدتر است. پوست ران و آلت تناسلی نیز می تواند تحت تأثیر قرار گیرد.
نوع 3 - اگزمای مزمن و مرطوب
پوست کیسه بیضه و سطح داخلی ران مرطوب ، ماکارونی است. ممکن است ضایعات دردناکی وجود داشته باشد ، بندرت تلانژکتازی (رگهای کوچک متسع).
نوع 4 - تورم و زخم روی پوست
پوست کیسه بیضه متورم است ، زخم هایی با ترشحات چرکی و بوی بد وجود دارد. این مرحله بسیار دردناک است. در موارد شدید ، اگزما به پاها و پایین شکم گسترش می یابد.
چگونه درماتیت بیضه تشخیص داده می شود؟
درماتیت اسکروتوم معمولاً از نظر بالینی تشخیص داده می شود. متخصص پوست کیسه بیضه را معاینه می کند و از بیمار می پرسد که آیا با عوامل تحریک کننده تماس داشته است؟
اگزمای اسکروتوم را باید از موارد زیر تشخیص داد:
عفونت قارچی ، که در آن بثورات از ناحیه کشاله ران شروع می شود ، مرزهای مشخصی دارد
یک شکل خارج از بیماری بیماری پاژه که در آن بثورات مزمن شبیه اگزما در ناحیه تناسلی وجود دارد.
درمان درماتیت بیضه چیست؟
مهمترین چیز متوقف کردن عمل عامل تحریک کننده است. این می تواند به معنای مقابله با استرس ، پرهیز از پوشیدن لباس تنگ ، قطع مصرف برخی از داروهای موضعی باشد.
برای تسکین خارش ممکن است کرم های کورتیکواستروئید و آنتی هیستامین تجویز شود. UVB درمانی همچنین بر درماتیت اسکروتوم تأثیر دارد.
بیشتر بخوانید:
درماتیت
تماسی بثورات روی دستگاه تناسلی مرد
